downtime

احساس می‌کنم در این اواخر ۲۴ سالگی افسردگی موضعی اومده سراغم. خوشحالی های دنیا برام تکراری و تمام شدن. از ته ته ته ته قلبم احساس تنهایی میکنم. چیزی نیست که منتظرش باشم در طول روز اتفاق بیفته. قلبم مچاله‌ست. خشمگینم و دلگیر. زمان سخت و دیر میگذره. نمیتونم متمرکز و پروداکتیو باشم. خدایا چرا این شکلی شد. 

.

دیگه بلد نیستم خودمو. یادم نیست قبلا چیکار میکردم که خوشحال بودم در روزم. خودمو جاج میکنم. آینده در هاله‌ای از ابر و تاریکیه برام. چیکار کنم خوب شه؟

.

چیزی‌ که از ۲۴-۲۵ سالگی سفارش دادم vs چیزی که تحویل گرفتم

.

آیا خواسته‌ی زیادیه دوست خوبم؟ 

. 

Please please please please please give me some good news. Some happiness. Calm me down. Please please please please.