Nowrouz

الان اومدم دیدم پست قبلیم غر غر شب تولد بوده و تنهایی و ایناش. یک هفته بعدشم همین بودا. هیشکی بهم توجه نمیکرد از این دوستای گاوم. که ناگهان وسط وان آن وان (جلسه‌ی تک به تک با تیم لیدر) ریختن سرم. نه یکی نه دو تا نه سه تا . فک کنم ۲۰ تا :)) از همه آدمهایی که توقع داشتم و نداشتم. خیلی حال عجیب و غریب و خوبی بود و هنوز بهش فک میکنم خوشحال میشم. خیلی خوبن اینا. دوستشون دارم واقعا. ارزششو داشت که یه هفته اذیتم کردن واسه همچین سورپرایزی :))

الان اصن نیمدم پست تولد بذارم و خوشحالی کنما. اصن عجیبه اون موقع نکردم. صرفا خواستم وقتی برمیگردم یادم نره که تولد ۲۱ سالگیمم مثل همیشه فوق‌العاده بوده با مهربون ترین آدم‌ها.

خب یکم شرح حال عید مینویسم.

من خیلی خسته بودم این روزای قبل عید. دیگه داشتم تموم میشدم. این یکی دو هفته آخرو دانشگاهم درست حسابی نرفتم سر کارم که همش کرخ و خسته بودم و فاینالی عید شد و اومدیم شمال. نگم براتون که چقدر خوبه همه چی اینجا و همون حرفای پارسال. ولی خب انی‌وی امیدوارم خوب شم وقتی برگردم و ملیکای تنبل نمونم. اگرچه اینجا همش خوابم :))

من دم سال تحویل پارسال از خدا یه چیزی خواستم که فک کنم نشد. ولی شاید میخواد با تاخیر بشه یا شاید داره میشه. ولی انصافا چطوری دلش میاد سالی یه خواسته‌ی گنده‌هم ازش کنیم بهمون نده؟ :(

عید امسال خواستم کاراموزی بخوام دیدم بنظر نمیشه. من دست و پا زدم و نشد. خیلی بهش گفتم که چقدر دوست دارم و نشد. من سعی‌م رو کردم کلی و نشده هنوز. شاید قسمته که نشه. دیگه نمیجنگم براش. شاید قسمت و خیر و صلاحم و اینا نبوده. ولی خب یه کاری کنه که خوشحال شم. یه کاری کنه که از دلم بره و دیگه دلم نخواد اصن. نمیدونم چیه برنامه‌ش ولی خب از همین تریبون بهش میگم که با همین فرمون بره خوبه. من این روزا خوشحالم کلی. اینقدر که دیگه همش میلم رو چک نمیکنم ببینم کسی جواب داده یا نه (هنوز میکنما. ولی نه اونقدر. شبا خوابم میبره اقلا :)) )

همین دیگه. من مناسبت به مناسبت یاد اینجا میفتم. از همین تریبون از همه‌ی موجوداتی که در خوشحالیم نقش داشتن تقدیر به عمل میارم.